Een tuinhuisje kan dienen als plaats om tuingereedschap op te bergen, maar ook als een plek om tot rust te komen. Afhankelijk van je smaak en budget kan in bijna elke tuin een tuinhuisje gebouwd worden. Als je erover denkt een maatwerk tuinhuis te bouwen om je tuin net dat ietsje meer te geven, moet je van tevoren goed kijken. In veel gevallen verandert de droom al snel in een nachtmerrie. De volgende gids + infographic aan het eind van het artikel moet als informatiebron dienen en helpen om bepaalde fouten vroegtijdig te herkennen of ze in de eerste plaats niet te maken.
1) Heb je al aan de bouwvergunning gedacht?
Je maakt je tuinhuis naar je eigen wensen en ideeën. Een onaangename buurman komt langs in de tuin en dient een klacht in omdat hij vermoedt dat er zonder bouwvergunning gebouwd is. Waarschijnlijk heeft hij zelfs gelijk. Voor je het weet, benaderen de bevoegde autoriteiten je en eisen dat het tuinhuisje gesloopt wordt. Het gedane werk en het geïnvesteerde geld zijn dan voorlopig weg. Dit is niet alleen vervelend, maar in de meeste gevallen maakt het ook dat het huis er slecht uitziet.
Oplossing: Voor je zomaar een tuinhuis begint te bouwen, moet je je op de hoogte stellen van de plaatselijke voorschriften. In Duitsland kan bijna niets gedaan worden zonder vergunning. Dat betekent in dit geval dat je een bouwvergunning nodig hebt om iets in je tuin te bouwen, namelijk een tuinhuis. Omdat dit veld van staat tot staat verschillend behandeld wordt, is het niet mogelijk hier een algemene oplossing te bieden. Terwijl je in de ene federale staat tot 50m² zonder vergunning kunt bouwen, moet in andere federale staten een vergunning aangevraagd worden voor 30m³ uitgegraven grond.
Het verantwoordelijke kantoor waar je alle belangrijke informatie krijgt is de bouwautoriteit. Hier krijg je belangrijke informatie, zoals de minimale afstand tot het naburige eigendom, enzovoort.
Normaal is een bouwvergunning vaak niet nodig, maar als dat wel zo is, is er meestal niets dat het verhindert, je hoeft er alleen maar een aanvraag voor in te dienen. Hier komt echter het volgende aandachtspunt om de hoek kijken. Een aanvraag voor een bouwvergunning moet normaliter door een voldoende gekwalificeerde tekenaar worden gedaan. Een gediplomeerd tekenaar is bijvoorbeeld een architect. Men doet er dus goed aan met zijn gewenste ideeën naar een architect van zijn keuze te gaan en hem de nodige aanvragen te laten invullen. Hij kent zijn zaakjes en kan je vooraf tips geven. Je kunt meer te weten komen over de plaatselijke eisen bij je bouwinstantie.
2. verkeerde fundering gekozen
De bouwaanvraag wordt goedgekeurd en je zet je zomerhuisje op de groene weide. Na twee of drie winters en een paar herfststormen is van het huis alleen nog een stapel hout over.
Dat dit erg vervelend is, hoeft niet vermeld te worden. De oorzaak van vroegtijdig verval is meestal de ontbrekende of verkeerd gebouwde fundering waarop het tuinhuis staat. Bijna geen enkele tuinbezitter is ook een expert in de constructie van funderingen en weet dat de fundering een van de belangrijkste dingen van het tuinhuisje is.
Een geschikte basis is een eerste vereiste voor succes.
Oplossing: Als je het tuinhuisje en de fundering zelf wilt bouwen, moet je je informeren over de verschillende soorten om later niet teleurgesteld te zijn. Het fundament waarop het zomerhuis komt te staan is het allerbelangrijkste, want het is de basis voor het kleine huis. Afhankelijk van het latere gebruik zijn er verschillende mogelijkheden voor de fundering. Als je alleen de hark, spade en ander gereedschap wilt opbergen, is het voldoende om de grond recht te maken en hem een beetje te verdichten. Wel is het raadzaam de grond uit te graven ter grootte van de geplande fundering en het gat te vullen met grind. Op dit grindbed worden dan betonnen platen gelegd, waarop het huisje uiteindelijk kan staan. Dit type fundering wordt ook wel een plaatfundering genoemd. Het voordeel is dat het snel en gemakkelijk te maken is.
Als het tuinhuisje groter is dan een gereedschapsschuurtje en de grond erg zacht is, moet je aan een funderingsplaat denken. Om dit te doen vul je het uitgegraven gat met beton en voeg je er zogenaamde wapeningsmatten aan toe, die voorkomen dat het beton gaat scheuren. Dit zijn matten die aan elkaar gelast zijn van afzonderlijke ijzeren staven als een raster. De belastingen die het huis met zich meebrengt worden zo heel goed over de hele fundering verdeeld.
Als de belastingen via de muren moeten worden overgebracht, worden strookvoeten gebruikt. Zoals de naam al zegt, wordt het beton in stroken onder de muren gegoten. De laatste soort fundering die genoemd wordt is de puntfundering. Hier wordt het beton punt voor punt gegoten. Later worden de stempels die het tuinhuis stabiliseren op deze funderingspunten geplaatst.
3. niet alle hout is hetzelfde!
De fundering is af, het huis is opgebouwd. Na verloop van tijd zie je hoe de planken waaruit het huis is opgebouwd beginnen te scheuren en het huis een onooglijk eigen leven begint te leiden. Het probleem was waarschijnlijk het niet in acht nemen van de houteigenschappen.
De oplossing: let op de kwaliteit van het gebruikte hout VOORDAT je koopt!
Behalve de talloze positieve eigenschappen van hout, bv. elasticiteit, veerkracht, duurzaamheid, zijn er ook een paar eigenaardigheden waarmee rekening gehouden moet worden. Hout zwelt op en hout krimpt. De drang van hout om zich permanent aan te passen aan de vochtigheid die het omringt dwingt het om permanent vocht op te nemen of af te geven.
Daardoor verandert het volume van het hout voortdurend. Zo kan een plank op een droge dag smaller zijn dan op een vochtige, nevelige dag. Tijdens lange droge perioden kunnen er scheuren in het hout ontstaan. Gewoonlijk sluiten deze scheuren zich weer in een vochtiger klimaat. Deze scheuren zijn in de norm volgens DIN 4047 toegestaan, als ze de statica en de duurzaamheid niet beïnvloeden. Bij het kopen van hout moet je er dus op letten dat je hout van een hogere kwaliteit koopt, zodat je daarna niet met al te veel veranderingen in het hout hoeft te leven.
4. Zonlicht door sparrenbos
De kwaliteit van het hout speelt een belangrijke rol bij de bouw van het tuinhuis.
Maar wat is hout van hoge kwaliteit? Over het algemeen is het klimaat er koeler, de winters zijn erg koud. In dit koude klimaat groeien de bomen langzamer, wat een betere kwaliteit hout oplevert dan het sneller groeiende hout uit warmere breedtegraden. Het hoogwaardige Scandinavische sparrenhout dat we exclusief voor onze producten gebruiken, wordt ook veel gebruikt in de saunabouw. Het is mechanisch stabiel, heel gemakkelijk te bewerken en gaat langer mee dan gewoon vurenhout – precies wat je nodig hebt voor tuinhuisjes met een lange levensduur.
5. niet alleen bouwen, maar ook onderhouden!
Nadat het zomerhuis opgetrokken en met goed hout gebouwd is, verandert het mooie hout na een tijdje in een grijs, onooglijk materiaal.
De oplossing: onderhoud! Een eenvoudig woord, maar niet altijd zo gemakkelijk in de praktijk te brengen. Mos en algen vestigen zich op vochtige plekken. Stof in combinatie met regen brengt vuilvlekken. Hout heeft verzorging nodig en dat met regelmatige tussenpozen. De eerste stap in het onderhoud is het verwijderen van oppervlaktevuil. Dit betekent dat spinnenwebben, stof, vogelpoep, enz. eerst verwijderd moeten worden. Oude verf van lage kwaliteit moet ook met een vlakschuurmachine schoongemaakt worden. Als je dit voorwerk achter de rug hebt, is de volgende stap het voorlakken van de gekozen verf. Let er bij de keuze van de kleur op dat de ademhaling van het hout niet wordt aangetast. Hiervoor zijn speciale verven met open poriën verkrijgbaar.
Houtverduurzamende vernissen en verven beschermen het hout tegen UV-straling en vocht en verhinderen het binnendringen van schimmels zoals schimmel.
6. niet goed geschilderd?
Na verloop van tijd zijn ramen en deuren zo krom geworden dat ze moeilijk te bedienen zijn. Een terugkoop is uiteindelijk onvermijdelijk.
Oplossing: Ook hier is “zorg” het toverwoord. Bij deuren en ramen is zorgvuldigheid van het grootste belang. Bij het schilderen is het van essentieel belang dat je zowel de binnenkant als de buitenkant schildert. Als dit niet gedaan wordt, treedt er vroeg of laat een onaangenaam effect op. De deuren en ramen zullen kromtrekken.
7. verknoeid dak
Op een regenachtige dag ga je in het tuinhuisje zitten voor een kopje koffie en ontdek je dat er van boven druppels water in je kopje naar beneden komen. Een blik naar boven brengt het ontnuchterende besef dat het dak van het kleine huisje lekt.
Oplossing: Het bedekken van een dak vereist een beetje voorbereiding. De dakplanken gewoon aan elkaar schroeven en hopen dat alles goed gaat werkt helaas niet. In de meeste gevallen bedek je het dak van een tuinhuisje met kartonnen dakshingles. Deze zijn vrij goedkoop, kunnen goed verwerkt worden en zien er bovendien goed uit. Een hete tip voor dakbedekking: EPDM dakfolies – en je tuinhuisje blijft lang droog!
Spijker eerst een geschuurde onderlaag op het plaatdak. Je kunt de rol vrij goedkoop kopen in een dakdekkerswinkel of bouwmarkt. Als je de beplating gelegd hebt, bevestig je zogenaamde goothaakplaten aan de randen van het dak die horizontaal lopen. Deze aluminium platen zorgen ervoor dat het regenwater niet door capillaire werking onder het vilt doorloopt, maar langs de plaat in de dakgoot of rechtstreeks op de grond druppelt. Aan de zijkanten, waar het dak puntig omhoog loopt, de zogenaamde bermen, brengt men bermplaten aan, die men eveneens in de gespecialiseerde winkel kant en klaar kan kopen. De volgende stap is te beginnen met het vastspijkeren van de dakshingles van onder naar boven. Verschillende fabrikanten geven verschillende verwerkingsrichtlijnen, die meestal op de verpakking gedrukt staan. Breng tenslotte een nokgootstuk aan op de nok van het dak.
7. statica en gewicht buiten beschouwing gelaten
Je hebt besloten tot een groen dak om ecologische en misschien ook esthetische redenen en nu moet je je realiseren dat het gewicht van het dak te groot is voor het tuinhuis.
Oplossing: Zoals met de meeste problemen, is de enige manier om dit probleem te voorkomen, eerst het probleem aan te pakken. Een extensief groendak weegt ongeveer 120kg/m², terwijl een intensief groendak ongeveer 400kg/m² weegt. Extensieve” groendaken zijn daken die tot een hoogte van 20 cm groeien – bijvoorbeeld kruiden, mossen of laaggroeiende struiken. Extensieve groendaken zijn de minder onderhoudsgevoelige soort groendaken en worden daarom vaker gebruikt. Als tegenhanger is er de “intensieve vergroening”, die structuren tot 40 cm hoog mogelijk maakt. Hier worden struiken, vaste planten en zelfs kleinere bomen gebruikt. Intensieve begroening heeft echter alleen zin voor daken met een helling tot 3°, want op steilere hellingen loopt het water te snel weg.
8. is er geen licht?
Verjaardag. Je besluit gebruik te maken van het mooie zomerweer en het verjaardagsfeestje in het tuinhuis te houden. Je nodigt de gasten uit en bereidt alles voor. Kort voor de gasten arriveren, realiseer je je dat er noch muziek noch verlichting is. En wat nog erger is: er is geen elektriciteit!
Oplossing: Het zomerhuis van elektriciteit voorzien is geen toverij, maar je moet wel bepaalde voorschriften volgen om je gezondheid en het zomerhuis te beschermen.
Als je niet voortdurend onderweg wilt zijn met een kabeltrommel en verlengkabel, moet je denken aan het leggen van een ondergrondse kabel. Deze ondergrondse kabel wordt stevig aangelegd van een zekeringuitgang van het woonhuis door de aarde naar het tuinhuis en daar naar de zekeringen in een kleine verdeelkast gebracht.
In elk geval moet het advies van een erkende elektricien ingewonnen worden als je niet vertrouwd bent met de normen van de elektrotechniek. Branden door kortsluiting enz. of zelfs gezondheidsgevaar door verkeerd omgaan met elektriciteit zijn niet ongewoon en moeten koste wat kost vermeden worden. De kleine verdeelkast kan nu de verschillende zekeringen voor verlichting en stopcontacten bevatten.
Als alternatief kun je jezelf ook van ecologische elektriciteit voorzien met behulp van zonnepanelen die je op het dak monteert. Maar ook hier moet om professionele hulp gevraagd worden.
9. hoog en droog achtergelaten
Je wilt na het verjaardagsfeestje het vreugdevuur doven en beseft dat je vergeten bent zowel aan een watertoevoer als aan elektriciteit te denken.
Oplossing: Vergelijkbaar met de elektriciteitsvoorziening is het heel eenvoudig om een waterleiding door de grond naar het tuinhuisje te leggen. Wel moet erop gelet worden dat een niet-corrosieve pijp gebruikt wordt die geschikt is voor drinkwater. De pijp moet beslist DVGW-getest zijn. Je moet er ook voor zorgen dat het vorstvrij gelegd wordt. Dit betekent dat je de leiding minstens 0,5 meter onder de grond moet leggen, want vanaf deze diepte is bevriezing van de leiding zeer onwaarschijnlijk door de grondtemperatuur van gemiddeld tien graden Celsius. Als je het zekere voor het onzekere wilt nemen, informeer dan bij een plaatselijk civieltechnisch bedrijf naar de voldoende minimum diepte in je omgeving. Als alternatief kan de pijp omwikkeld worden met een isolerende beschermlaag, maar dit gaat gepaard met een prijsverhoging.
Overweeg om, behalve drinkbaar water, ook “huishoudwater” op te vangen met behulp van een regenton.
Deze eeuwenoude tuintraditie vindt vandaag om goede redenen weer veel vrienden. Zelf voorzien in irrigatiewater bespaart aanzienlijk op waterlasten, en is ook milieuvriendelijker dan het gebruik van zuiver drinkwater, dat ergens aan het landschap wordt onttrokken of tegen hoge kosten wordt gezuiverd. Regenwater is ook goed voor planten, want het is kalkvrij, zachter en warmer dan het koude water uit de pijp. In regenachtige dagen en weken verzamelt het water zich in de regenton voor de hete, droge tijden – het zou echt zonde zijn om deze gratis bron niet te gebruiken! En het is altijd genoeg om een kampvuur te doven!
10. huishoudelijke goederen? Tuinhuisje? Gaat dat samen?
Je komt thuis van je jaarlijkse vakantie om te ontdekken dat er in het tuinhuisje is ingebroken en dat al het materiaal gestolen is.
Oplossing: Verzeker het tuinhuisje goed! Normaal, als het tuinhuisje op hetzelfde terrein staat als het huis, wordt het gedekt door de inboedelverzekering. Maar om het zekere voor het onzekere te nemen, moet je het uitdrukkelijk in het contract opnemen. Zo zijn zowel het tuinhuis zelf als de voorwerpen erin beschermd tegen schade door brand, hagel, storm, leidingwater of inbraak.
Als het tuinhuisje op een apart stuk grond staat, moet je een verzekering speciaal voor het tuinhuisje zoeken. Als je lid bent van een tuiniersclub is het clubbestuur het eerste aanspreekpunt. Als je het zomerhuis op een apart privéterrein hebt gebouwd, zal een grondige zoektocht op internet je helpen een geschikte verzekering te vinden. Verschillende vergelijkingscalculators geven heel goede informatie over premies en voordelen van de verschillende verzekeringsaanbieders.
